Dinsdag 15 oktober 2024:Vannacht is het gaan regenen, weinig nuttig voor de grond maar het stof was weg. We zijn vertrokken in wat bewolkt weer. Op weg naar Aourir, net ten noorden van Agadir. Ook nu onderweg veel groententeelt en soms fruitboomgaarden, alles flink geïrrigeerd want het is er eigenlijk kaal en kurkdroog. Wel zijn er hier en daar flinke plassen en goed gevulde waterbassins ; De plassen door wat buien, de gevulde waterbassins met behulp van aanwezige pompen. Ook zijn er heel veel velden met olijfbomen. In de bergen groeit wat minder, veel droge taaie struiken. We passeren een stuwmeer, maar daar staat weinig water in. We rijden via een nieuwe rondweg ten noorden van Agadir naar de haven en van daaruit naar de camping in Aourir. De nieuwe rondweg is heel rustig. Op de camping in Aourir is het ook erg rustig, er zijn nog maar heel weinig gasten en de meeste aanwezigen zijn op doorreis. Wel scheen de zon en was het weer warm.

Woensdag 16 oktober 2024:Het is onderhand gewoonte, maar vannacht heeft het weer heel de nacht wat geregend. Vanmorgen dus vertrokken in de regen. Er was markt dicht bij de camping, maar ws door het weer waren er nauwelijks klanten op de markt. In de buitenrand van Agadir zagen we een herder met een hele grote kudde dromedarissen. Agadir heeft tegenwoordig een enorm grote Carrefour supermarkt, niet goedkoop, maar met veel Franse produkten en alcohol. We hebben er boodschappen gedaan en zijn vervolgens naar Tiznit gereden. Inmiddels scheen de zon voorzichtig en net na de middag hadden we ons geïnstalleerd op een plekje. Er staan maar 10 andere gasten, de meesten zijn Fransen. Wij hebben bij toeval een erg spraakzaam Zwitsers echtpaar als buren. Ze zijn 75plus en reizen in een volkswagenbusje zonder douche of toilet. Beetje lastig vindt mevrouw. Ze hebben wel een smartphone en een Marokkaans telefoonkaartje, maar snappen niet dat ze gewoon internet hebben, de verkoper sprak alleen Arabisch zei de Zwitser. Maar, zei hij verbaasd: google maps werkt wel goed. Heb hem uitgelegd dat ie toch echt gewoon voor een maand internet had gekregen. Hij straalde, want het stel dacht dat ze afhankelijk waren van campinginternet en dat werkt op een aantal campings niet goed. De organisatie op deze camping is niet erg efficiënt. Er is een man die de poort opent en zegt: kies maar een plek. Om 16.00 komt een gemeente ambtenaar en moet je registreren. Wil je echter de volgende dag weer verder reizen, dan moet je bij een ambtenaar in een ander hokje je verblijf afrekenen. Er staan ook 2 campers op deze camping waar aan gewerkt wordt: ze hebben beiden op dit moment maar een gedeeltelijke voorkant. De reparateur van de campers is al bij ons langs geweest en heeft zijn visitekaartje afgegeven. We hebben hem verteld dat er op dit moment bij ons niks gerepareerd hoeft, nee ook geen olie verversen.

Donderdag 17 oktober 2024:Vannacht geen regen, wel erg warm en best wel wat verkeer op de weg naast de camping. We willen hier als het kan onze kapotte kussens opnieuw laten stofferen, en hadden hier en daar bij Fransen al eens ons licht opgestoken. Iedereen kwam lovend met dezelfde naam: Mohammed in Tiznit. Gisteravond dook Mohammed de stoffeerder al op. Het is nog komkommertijd en in de zomer zijn er geen klanten, dus iedereen, de stoffeerder, de plaatwerker, de schilder, etc. wil weer graag wat verdienen en struinen elke dag de campings af op zoek naar klanten. Ze laten ook allemaal hun visitekaartje achter. Je kunt er na een maand een Rolodex mee vullen. Mohammed de stoffeerder weet van doorzetten, in geen tijd had ie bij ons binnen gekeken, mij meegesleept naar Fransen waar hij de kussens vorige week voor gestoffeerd had, vervolgens moest ik mee naar zijn winkeltje om de hoek. Achter op zijn scootertje, dacht ie, maar dat zag ik niet zitten, ik ben gewoon erheen gelopen. Daar kreeg ik 2 stapels stof stalen in mijn handen geduwd en wilde hij al afspraken maken. Ho,ho, dit gaat te snel, morgen is weer een dag. De stof stalen meegenomen naar de camping en vanmorgen waren we eruit: kleurkeuze gemaakt, nu nog de prijs. Eerst ter indicatie aan de Fransen gevraagd wat zij betaald hadden. Toen de stoffeerder kwam was het snel geregeld, de prijs is in orde, wat minder dan bij de Fransen, wij hebben wel meer kussens, maar willen minder tierlantijnen. Hij sleepte me weer mee naar zijn winkeltje, daar stapten we in zijn autootje en reden terug naar de camping. Het doel werd snel duidelijk: hij nam gelijk alle kussens mee en leverde wat vervangende kussens zodat we, volgens de man, toch kunnen eten. Hij wilde ook de cabine stoelen meenemen, maar dat stonden we niet toe. Hij hoeft alleen stoelhoezen te maken voor die stoelen; dat kan ie ook zonder die stoelen erbij, want in zijn winkeltje cq. naaiatelier had ik exact dezelfde stoel zien staan als wij hebben. Over 4 dagen zijn de kussens klaar, inshallah. Vanmiddag zijn we dan naar de blauwe bron gefietst. Die ligt een beetje verstopt op een plein in de oude medina en is ook niet echt blauw. Ernaast liggen oude Kashbah resten, deels gerestaureerd. Inmiddels zijn er op de camping wat Fransen aangekomen en een Nederlander. Vanavond zijn we gaan eten in een leuk binnentuin restaurant. Heel sfeervol en lekker eten. Wel wat lastig te vinden in een doodlopende straatje.

Vrijdag 18 oktober 2024: Afgelopen nacht eindelijk weer eens een bekwame temperatuur om in te slapen. Geen blaffende honden, geen krijsende katten. Er zijn hier zowiezo opvallend weinig zwerf- honden en katten. Vanmorgen wel zon. Tijd voor de was: alle wasgoed, zoals handdoeken en beddengoed naar een wasserij gebracht. Vanavond klaar, beloofde de man, inshallah. We zijn in de souks geweest, kwamen terecht in de oude zilver souk, die ligt in een straat opeen kleine binnenplaats, er komen daar weinig toeristen. Er was wel een aardige man die wat vertelde over die oude plek en de geschiedenis. Inmiddels zijn er op de camping nog wat Fransen bijgekomen, we staan in een Franse enclave🤔. Komisch om te zien: bij elke Fransman die arriveert verschijnen onmiddellijk reparateurs van vanalles. Een uur na aankomst staat een aantal campers al zonder motorkap, gril en koplampen. Er staat amper een camper die geen reparaties nodig heeft. Wij willen de kussens opnieuw bekleed, met ons nog 2 anderen. 1 heeft zijn kussens al, wij en de ander wachten, nu snap ik ook hoe de stoffeerder aan die cabinestoel kwam in zijn winkeltje; het is de stoel van onze Franse buurman die ook op zijn kussens wacht. We zijn gaan lunchen in een heel mooi ingericht cafeetje, “les 5 Palmiers” in de oude medina, dicht bij de blauwe bron. Er staan inderdaad 5 palmen in het terrastuintje. De eigenaar en zijn vrouw zijn bijzonder aardig. Net na half twee riep de moskee op voor het vrijdag gebed, van alle kanten bewogen vooral mannen zich snel richting Moskee. Het hele vrijdag gebed, inclusie preek? kon je live meeluisteren in heel de stad. En dan heeft vanmiddag op de camping in onze hoek opeens niemand elektra, wij wel, gelukje? Oploopje naast ons want wij staan bij de elektra kast met 25 aansluitingen. Dan komt een gemeentelijke hoogwerker voor reparatie, na een kwartiertje verdwijnt die zonder wat te zeggen weer. Het heeft nog een tijd geduurd voor iedereen weer elektra had: bij sommigen is de " regulateur" kapot, een ander heeft een defecte aansluitkabel. Een heel gedoe voor de rust was weergekeerd. Vanavond dan de was weer opgehaald: keurig gestreken en verpakt in pakketten.

Zaterdag 19 oktober 2024:Vandaag een rustige dag, Thieu heeft de camper gedeeltelijk opgepoetst, er zat veel modder op. Ik heb even door het park naast de camping gelopen, daar stond een merkwaardig (pyramidevormig) monumentje. In de stad geluncht, weer es een andere presentatie: een panini met omelet en frietjes. Vanmiddag even naar een marktje in een andere wijk geweest, daar zagen we slagers die hun vlees ongekoeld uitstalden, niet zo fris naar mijn idee. Ik ben ook nog even gaan kijken bij de stoffeerder, zoals al verwacht werd er nog niet gewerkt aan onze kussens. Morgen zei de jongeman die het naaiwerk moet doen. Oh, je baas beloofde dat het werk maandag klaar is. De man keek bedenkelijk en schudde zijn hoofd. Dinsdag klaar? opperde ik. Ja dat moest lukken zei de jongeman. Na nogmaals zijn bevestiging ben ik vertrokken en liep buiten tegen zijn baas aan. Die heb ik duidelijk gemaakt dat hij met ons heeft afgesproken maandag de kussens gestoffeerd te hebben en uiterlijk dinsdag af te leveren. Hij keek even twijfelend, maar hij weet wel beter. Wordt vervolgd. Op deze camping wonen veel tortelduiven en grauwe Buulbuuls, de laatsten zijn echte lawaaimakers.