Zondag 6 oktober 2024:Het was rustidg op de parkeerplaats vannacht.We waren ruim een uur voor de vertrektijd in de haven, het was er niet druk. Er verschenen 6 Engelse motorrijders, 3 campers en wat personenauto’s. De vrachtwagens staan op een ander terrein. Dan door naar een volgend terrein, maar eerst langs de douane/ paspoortcontrole ende ticketvalidering, vervolgens in de wachtrij voor het inschepen. Voor ons lag een ferry van een andere maatschappij, er kwam een vuilniswagen die het vervoersdek opreed en even later weer het haventerrein opreed, blijkbaar moest ie het afval van een voorgaande overtocht ophalen. Uiteindelijk mochten we zelf de Ferry oprijden, werden op het bovendek gezet, de vrachtwagens werden op het benedendek gezet. Een half uur later dan de geplande tijd vertrok de ferry. De Marokkaanse paspoortcontrole met inreis stempels werd onmiddellijk na vertrek in gang gezet. De zee was rustig, dus weinig deining. I Marokko is het 1 uur vroeger dan in Spanje. Na Aankomst in de haven van Tanger-med mochten eerst de vrachtwagens de ferry verlaten en daarna was het bovendek aan de beurt. Daarna naar de inreis formaliteiten; paspoortcontrole, invoer vervoermiddel en douanecheck. Geen scanner, niemand die in de camper wilde kijken, niemand die iets over Bubbles wilde weten. Wel wilde de ambtenaar een blik in de bergruimte werken en kwam de standaardvraag of we Drones of wapens hadden. Terwijl we stonden te wachten zagen we meerdere volgepropte busjes aan de kant die alles moesten uitladen en dan wachten op de douane ambtenaar. Ze namen wel de tijd voor vervoermiddelregistratie, maar om 12 uur reden we de haven uit, gelijk met de Engelse motorrijders, zij maken een 5 daagse tour door Marokko. Deze keer geen brutale tieners op ons fietsenrek, wel jonge bedelaars bij de tolpoortjes.

Op weg naar Tetouan werden we ingehaald door een auto met daarin 2 dames, ze lachten en zwaaiden naar ons, duimpje omhoog. Bijzonder. Het landschap is heuvelachtig, maar ook dor en droog. In Sommige rivieren stroomt wel water.

In de buurt van Tetouan zien we weer de zeer traditioneel geklede vrouwen die langs de weg hun waren verkopen. Er zijn ook veel stalletjes met aardewerk en tevens verkopen deze zaakjes grote zakken uien en soms knoflook. Soms staat er iemand langs de weg die alleen uien aanbiedt. In een waterpoel zien we een grote groep ooievaars, waarschijnlijk hun rustplaats op weg naar zuidelijker oorden.

We passeren op weg naar Chefchaouen 3 stuwmeren, Alle 3 zijn goed gevuld, niet vol, maar toch… De weg is goed en merendeels 4 baans, dus we kunnen goed doorrijden. De camping in Chefchaouen staat niet aangegeven, maar via een wat ingewikkelde route komen we er wel. Het is vele jaren geleden dat we er voor het laatst waren, er is weinig veranderd op de camping; het ziet er netjes uit en het receptiegebouwtje is niet meer lek en heeft een verfje gehad, evenals het sanitair. Er zijn nog steeds maar 2 warme douches, apart te betalen en bereikbaar met een sleutel via de receptie. Na installatie zijn we via het pad over de oude begraafplaats naar het centrum en de waterval gelopen. Sommige oude graven worden zichtbaar nog onderhouden. De weg naar de waterval was duidelijk verder dan we ons herinnerden, het is ook heel erg druk in de blauwe straatjes. Sommige doodlopende straatjes zijn extra versierd en men wil geld zien voor een foto van het straatje. Super commercieel. Er lopen veel toeristengroepen met gids en heel veel Aziaten. Bij de waterval staan allemaal souvenirstalletjes en men probeert van alles aan de man te brengen. Langs het water zijn allemaal druk bezette terrasjes. Het ziet er heel leuk uit, maar is ook erg druk. Op de terugweg komen we langs een plein met veel restaurantjes en we besluiten daar te eten. We bestellen een gemengde salade en kipspies met frietjes. De salade is enorm en eigenlijk voldoende als maaltijd. We kregen dus niet alles op, maar het smaakte prima. In heel de stad zijn veel zwerfhonden en katten, sommige honden hebben een oormerk, gesteriliseerd? We zijn met een taxi terug naar de camping gegaan. Het was een lange dag; we lagen op tijd onder de wol.

Maandag 7 oktober 2024:Het bleef vannacht erg warm, en er waren blaffende honden vanmorgen tijd voor een douche, dus een euro aan de receptionist gegeven in ruil voor de sleutel van de douche. Er is maar 1 douche met verlichting, dus daarvan de sleutel gevraagd. Komt er alleen koud water uit, heb ik weer. Bij inleveren sleutel gemeld dat er alleen koud water was. De jongen ging dat onmiddellijk controleren en inderdaad: douche 1 werkt op gas, geiser uitgevallen, douche 2 werkt op een elektrische boiler, Thieu had een gratis warme douche ter compensatie. Daarna nog een handwas gedaan, was droogt snel in zonnig warm weer, en vervolgens opnieuw naar het stadscentrum gelopen. Het was er weer erg druk, veel groepen toeristen. We wilden graag het oude fort bezoeken, maar de entreeprijs was 8 euro pp. Die prijs vonden we wat overdreven, dus dat bezoek hebben we overgeslagen. Er liep een bedelend vrouwtje, ze liep helemaal krom, tot ze dacht dat niemand haar zag, dan liep ze opeens recht. We hebben wat door de blauwe straatjes gedwaald en hebben toen geluncht in een klein restaurant. Een zwerfkat bracht opeens een jong van enkele dagen oud naar binnen en liet het ding klaaglijk miauwend achter. De ober heeft het katje opgepakt, de moeder gezocht en haar het jong terugbezorgd. Hij was overtuigd de juiste kattenmoeder gevonden te hebben. Tijdens die lunch kwam mist opzetten, de zon verdween en het werd wel erg fris. We zijn teruggekeerd naar de camping. Laat in de middag kwam de zon weer en was de was droog. De Duitse buren voeren de zwerfkatten, grrr.